Laten we u meenemen door de ontwikkelingsgeschiedenis van portofoonapparatuur.

De portofoon is een eindapparaat voor clustercommunicatie. Het kan niet alleen worden gebruikt als eindapparaat voor clustercommunicatie, maar kan ook worden gebruikt als een professioneel draadloos communicatiemiddel in mobiele communicatie.

Intercoms bestrijken een breed bereik. Hier zullen we gezamenlijk verwijzen naar radiocommunicatieapparatuur die werkt in de ultrakortegolffrequentieband (VHF 30 ~ 300 MHz, UHF 300 ~ 3000 MHz) als radiowalkietalkies. Volgens de relevante nationale normen zou het eigenlijk ultrakortegolf draadloze FM-telefoons moeten heten. Mensen noemen draagbare draadloze telefoons met een laag vermogen en een klein formaat meestal 'walkietalkies'. In het verleden noemden sommige mensen ze "walkietalkies" en "walkietalkies"; terwijl telefoons met een hoog vermogen en een groot formaat in de auto kunnen worden geïnstalleerd (voertuigen zoals schepen) of draadloze telefoons voor vast gebruik worden "radiostations" genoemd, zoals op een voertuig gemonteerde radio's (op een voertuig gemonteerde radio's), scheepsradio's, vaste radio's, basisstations, repeaterradio's, enz.

De radiowalkietalkie is het eerste draadloze mobiele communicatieapparaat dat door mensen wordt gebruikt en werd al in de jaren dertig van de vorige eeuw gebruikt. In 1936 ontwikkelde het Amerikaanse bedrijf Motorola het eerste mobiele radiocommunicatieproduct: de "Patrol Card" AM-autoradio-ontvanger. Vervolgens ontwikkelde het in 1940 de eerste draagbare AM-portofoon met een gewicht van 2,2 kg en een communicatiebereik van 1,6 km voor het US Army Signal Corps. In 1962 lanceerde Motorola de eerste draagbare draadloze walkietalkie HT200, die slechts 935 gram woog. De vorm ervan werd een "steen" genoemd en was ongeveer even groot als een vroege mobiele telefoon.

Na bijna een eeuw van ontwikkeling is de toepassing van portofoons heel gebruikelijk geworden, waarbij de verschuiving van gespecialiseerde terreinen naar algemeen gebruik, en van militair gebruik naar civiel gebruik is overgegaan. Het is niet alleen een professioneel draadloos communicatiemiddel in mobiele communicatie, maar ook een consumentenhulpmiddel met consumentenproductkenmerken dat aan de dagelijkse behoeften van mensen kan voldoen. Een portofoon is een eindapparaat voor point-to-multipoint-communicatie waarmee veel mensen tegelijkertijd met elkaar kunnen communiceren, maar slechts één persoon tegelijkertijd kan spreken. Vergeleken met andere communicatiemethoden zijn de kenmerken van deze communicatiemethode: directe communicatie, respons op één oproep, economisch en praktisch, lage bedrijfskosten, geen gesprekskosten, gemakkelijk te gebruiken, en heeft ook groepsoproepuitzending, systeemoproep, vertrouwelijke oproep en andere functies.

Bij het omgaan met noodsituaties of bij het uitvoeren van commando's kan zijn rol niet worden vervangen door andere communicatiemiddelen. De meeste traditionele walkietalkies maken gebruik van simplex analoge communicatie, en sommige walkietalkies gebruiken duplex analoge communicatie met frequentieverdeling. Digitale portofoons worden vaak gebruikt bij clustercommunicatie, maar de meeste maken gebruik van frequentieverdeelde duplex. Radiowalkietalkies en andere draadloze communicatiemiddelen (zoals mobiele telefoons) hebben een verschillende marktpositionering en zijn moeilijk onderling te vervangen. Radiowalkietalkies zijn geenszins een verouderd product en zullen nog lange tijd worden gebruikt. Met de ontwikkeling van de economie en de vooruitgang van de samenleving maken mensen zich meer zorgen over hun eigen veiligheid, werkefficiëntie en levenskwaliteit, en de vraag naar radiowalkietalkies zal ook met de dag groeien. Het uitgebreide gebruik van walkietalkies door het publiek heeft radiowalkietalkies verder gepromoot tot een communicatiemiddel waar mensen van houden en waar ze op vertrouwen.